Woensdag 17 Oktober

Gooooooodmorning  Yazd,

Na een flinke blok te hebben geslapen en na een goed ontbijt, hebben we onze spullen bij elkaar gepakt en afscheid genomen van de lady’s die de afgelopen dagen voor ons eten hadden gemaakt, kwam Nasim nog met een soort broodtrommel met verschillende soorten fruit voor onderweg.

Het waren mooie dagen geweest in Yazd maar het was nu toch weer tijd om verder te reizen. Nasim had voor ons bustickets en een Hostel in Shiraz geregeld, en toen de taxi was gearriveerd was het ook tijd om van Nasim afscheid te nemen. Het is altijd leuk om mensen te ontmoeten maar d’r komt een dag dat je weer afscheid moet nemen. 
De busrit ging vlot en met 1 tussenstop stonden we tegen de avond op het busstation van Shiraz. Toen we uitstapten vlogen er gelijk weer van de taxi cowboys op ons af. Ondanks dat we al zo’n 2 weken in Iran zijn heb ik de valuta nog niet zou duidelijk.  Dus toen die taxicowboys hun prijzen vertelde voor de rit dacht ik dat we opgelicht zouden worden. Maar na wat rekenwerk van onze Khosteini zat ik mij druk te maken over zo’n nog geen 3 euro.

De taxi cowboy die ons naar het Hostel reed  was opzich wel een vriendelijke maar wilde eigenlijk met ons regelen dat hij de komende dagen ons overal naartoe kon rijden, zo had hij zeker al 5x gevraagd hoelaat hij de andere dag ons kon komen ophalen om Shiraz en omstreken te laten zien. We bellen je wel als we je nodig hebben , was telkens ons  antwoord, en hij knikte dat hij het uiteindelijk begreep.

Toen hij ergens langs een drukke straat stopte en ons vertelde dat hij niet verder kon rijden omdat de straat waar het Hostel aan lag te smal zou zijn voor een auto werden we  afgezet  met weer de vraag ; Hoe laat moet ik jullie ophalen morgen? Wordt altijd een beetje moe van dat aandringen, maar onze Khosteini legde de taxi cowboy nogmaals uit dat…..

Dus met de google maps hebben we de laatste meters naar het hostel Homayouni gelopen, en dat viel uiteindelijk nog niet mee want het Hostel lag midden in oud gedeelte en was ondanks onze navigatie nog moeilijk te vinden. Tijdens het zoeken dachten we dat we in een of ander klein hostel terecht zouden komen maar toen we het Hostel uiteindelijk hadden gevonden werden we volledig verrast. Nasim had niet teveel verteld en het was een super Hostel. Zeer mooi en netjes afgewerkt Hostel wat net 2 maanden klaar was na een verbouwing van 1 ½  jaar. Het was een Hostel dat zich bevond in een gebouw van 200 jaar oud, wat geheel in orginele staat was behouden maar alle kamers op nieuw gerenoveerd.

We werden heel vriendelijk ontvangen en Kourosh stelde zich voor als manager van dit Hostel. Hij legde ons uit waar we allemaal naartoe konden gaan en wat niet zo interessant was. Vele nuttige informatie en Khosteini had alles zowat op pappier gezet wat we de andere dag allemaal gingen doen.  Toen Khosteini dit allemaal aan het vast leggen was had ik contact met de zus van mij maat Ali die in Shiraz woont.  Zij wilde ons wel Persopolis laten zien wat zo 50km buiten Shiraz ligt. Met haar afgesproken dat we dag 2 in Shiraz graag met haar naar Persopolis wilden gaan.

Manager  Kourosh had aan Khosteini uitgelegd over een Moskee  met heel veel glas en lood, hij vertelde dat s’morgens vanaf 8uur de stand vd zon zo was dat het binnen in de Moskee helemaal met verschillende kleuren zou oplichten. Tja , al vanaf 8uur s’morgens, dus dat zou betekenen dat we vroeg uit ons nest moesten komen. Gezien het feit dat we s’morgens nooit niet zo van de heldere geest waren zijn  we sávonds maar opzoek gegaan naar die Moskee, zodat we de andere dag niet het risico zouden lopen om verkeerd te lopen. Tijdens het zoeken naar  de Moskee, wat  redelijk vlot ging, voelde Khosteini een behoorlijke broekhoest opkomen. Denk dat ik dadelijk heel  snel naar een plee moet vertelde hij. En aan zijn gezicht af te lezen, ging het niet lang meer duren of Khosteini zou in zijn broek schijten. Bij een of andere pizzaria/ broodjeszaak  kon hij niet naar een plee, omdat die simpelweg geen plee had. Met wat vluchtig kijken in de straat waar we waren zag ik aan de overkant een Hotel.  Kom, riep ik naar Khosteini, daar is een Hotel, daar zullen ze zeker wel  een plee hebben.

Een maal in dat Hotel aangekomen en nadat khosteini op een zeer vriendelijke manier  had gevraagd  dat hij naar een wc opzoek was, hadden de mensen vh Hotel denk snel door dat het ernst was  en verwees  ons naar de lift want de wc zou op de eerste etage zijn. Doordat de lift even op zich liet wachten had  Khosteini  de vrees dat het misschien weleens net te laat kon zijn maar uiteindelijk op de eerste etage te zijn beland, wat bleek het restaurant te zijn, zag ik een plee waar Khosteini naartoe rende.
Na zowat een kwartier kwam khosteini opgelucht weer uit de plee hebben we de receptionist bedankt voor zijn gastvrijheid en zijn we terug gegaan naar die broodjeszaak. Ondanks dat het bij Khosteini nog rommelde in zijn buik heeft hij toch nog wat naar binnen geschoven.

Terug op bij het Hostel zijn we vrij snel  gaan pitten want we hadden het plan om rond 8u de andere dag in die Moskee te zijn.

Groet,
Khosteini & Mr.P