Maandag 15-10-'18
Gooooooodmorning Yazd,
Na een goed ontbijt zijn we met taxi naar
Zoroastrian tempel gereden. Zoroastrisme is de oudste en tevens de basis en grondlegger van de religies die er naderhand zijn ontstaan.
We hebben er relax rongelopen en de documentatie die er werd gegeven in ons opgenomen, het was zeer leerzaam.
Het was weer tijd voor koffie en daarna zijn we terug gewandeld naar het hostel.
Nasim stelde voor om met ons naar de
Dolat Abad Garden te gaan, een zeer mooi complex met de grootste windtoren van Yazd.
We hebben er heerlijk relax gewandeld en Nasim vertelde dat het privè eigendom was maar dat de eigenaar het graag openstelde voor publiek.
Jammer dat we de toren niet in konden vanwege werkzaamheden.
Als je met de Iraaniers praat komt al snel de regels van de regering ter sprake, dus ook bij Nasim. Ze heeft haar bedenkingen erover maar ze kan niets anders dan het maar te accepteren.
Zoals, laat ik het maar zeggen " De hoofddoek "! Zoals vele meiden hier in Iran accepteren ze het, maar als het even kan ga tie half over het hoofd.
Zo was het ook toen we in die paar shopjes aan het rond kijken waren en ik op het idee kwam om haar iets te geven om mij te blijven herinneren.
Tijdens het zoeken naar een presentje voor haar, werd zij aangesproken door een jongetje van de nog geen 5 jaar oud. Nasim vertaalde het voor mij en ik stond perplex.
Het jongetje van nog geen 5jaar oud die naast zijn moeder stond had de opmerking gemaakt dat haar hoofddoek te ver achter haar hoofd zat.
Tja, zo zit het dus hier in Iran.
Laat ik er maar niet verder over uitwijden het zegt denk genoeg.
Ik heb ondanks dat ze het niet graag draagt, haar een mooie "moderne kleur " hoofddoek gegeven voor onze ontmoeting, Nasim was dankbaar voor het gebaar .
Terug in het hostel stond er een geweldige lunch klaar en tijdens de lunch vertelde Nasim ons dat we konden gaan overnachten in de woestijn. Akbar, de baas van het hostel zou meegaan en als we wilden konden we ook gaan Paragliden.
Terwijl ik over dat vliegen nog moest nadenken knikte Khosteini vol met Yes.
Na de lunch hebben we onze spullen voor de nacht gepakt en zijn we op pad gegaan met Akbar.
Om Akbar even te beschrijven; Rauw rauw en nogeens rauw. Ben zelf ook niet zo zuinig op mun spullen maar in zijn grote pick-Up bak met daar achter de aanhanger voordat vliegtuigje, was het een teringzooi van zooi, dat het nogeeneens in me op kwam om te vragen " Mag ik roken in de auto ?!"
We zaten al snel daarover te lachen en het beloofde zeker dat we dat veel gingen doen, want Akbar is van zijn natuur gewoon prettig gestoord, en die type's liggen al snel goed in de markt bij mij.
Khosteini was bijna niet te houden om te gaan Paragliden, mooi dacht ik, dan kan ik het mooi vd zij lijn bekijken hoe dat allemaal ga. Want wind en zand, da's meestal geen goede combi met mij lenzen.
En ik had niet teveel gezegd want toen Akbar en zijn maat dat Paragliding vlieg machine aan de praat probeerde te krijgen waaide het al behoorlijk in de woestijn.
Ik vertelde Akbar, "dat vliegen, dat gaat 'm niet worden met mij lenzen, want als die kwijt ben dan......"
Nou daar had hij wel een oplossing voor. Echt ongelovelijk maar Akbar moest zo ongeveer zijn dashboard kastje open breken en waar lag daar in ; Jawel een orginele Duik bril om mee te duiken. Tja, dat beloofde dus wat voor de rest vd dag met deze gast, een duikbril midden in de woestijn!
Khosteine stond al start klaar, bepakt met windjack en wilde gaan vliegen, alleen dat vliegding had er niet zoveel zin in, ze kregen het vliegding niet aan de gang, hetgeen mij niet helemaal gerust stelde maar Khosteini boeide het allemaal niet zo, die bleef gewoon op z'n gemak staan te kijken hoe Akbar en z'n maar dat vliegding aan aanslingeren waren.
Uiteindelijk kregen ze het aan de praat, nu maar
hopen dat als hij helemaal vliegt dat tie dan ook blijf lopen riep ik. Weet niet of Khosteini dat had gehoord want die is nogal selectief doof, maar hij ging vol vertrouwen in het voorste stoeltje zitten van dat vliegtuigje.
En daar ging tie, Khosteini in de lucht, zwaaiend kwam hij met Akbar een aantal keren langs gevlogen en gelukkig bleef het vlieg monster lopen.
Nu al mij excuses op waren, zogenaamd vlieg angst, probleem met lenzen had ik mijzelf sterk gemaakt tijdens dat Khosteini in de lucht hing.
Dus vol zelfvertrouwen en een dosis stoerheid was ik er wel klaar voor om Khosteini af te lossen in dat Space ding. Maar toen ze eenmaal weer op de grond stil stonden vertelde Akbar, dat hij en ik, beter morgen konden vliegen i.v.m de wind of iets, dat iets hoorde ik al niet meer want ik was al blij dat het niet door ging.
Ik had veel meer zin in de camping, BBQ en die Vodca die beloofd was.
En zo werd dat vliegding weer op de aanhanger getrokken en gingen we verder de woestijn in.
We dachten dus een soort camping te krijgen met allerlij tentjes maar toen Akbar zomaar ergens stopte en vertelde "This the Place"! Kijkte Khosteini en ik elkaar aan van ; Ok waar is waar, dit is de camling???
Het werd al snel duidelijk, het zou gewoon hier gaan gebeuren, want stoeltjes werden uit geklapt , er werd vuur gemaakt en daar mee heet water voor koffie. Dat ging er wel in want toen de zon weg was begon het toch aardig af te koelen.
Nadat Akbar ons had voorzien van Koffie en gebakken mais zijn wij met de maat van Akbar de zandheuvel op geklommen, de winter jas zoals jullie weten die ik in Zanjan voor een prikkie had gekocht en die een hoop ruimte in mij back-pack in beslag neemt dacht ik nu goed te kunnen gebruiken in de afgekoelde woestijn.
Maar ik kwam er na 100 meter klimmen in het rulle zand, tijdens wat ademnoot, achter dat de winter jas goed zijn werk deed, Zweete zowat uit munne jas en eenmaal boven op de heuvel wist ik niet hoe snel ik deze jas moest uit trekken.
Boven op de zandheuvel werden we beloond met een schitterend uitzicht van het in de verte gelegen Yazd.
Toen we weer terug waren "in het basiskamp" zagen we Akbar weer aan dat vliegmachine sleutelen, hetgeen mij niet echt zekerder maakte of ik morgen wel in dat ding zou stappen.
Maar goed dacht ik dat zien we morgen wel.
Verder had Akbar snel vakkundig vlees op de BBQ gegooid en dat kwam goed uit want we luste wel wat.
Na dat het wat later werd , en buiten dat de sterrenhemel fantastisch was begon het voor mij toch wat te vervelen.
Khosteini vond het wel best en genoot volle teugen maar voor mij mocht er wel wat meer beweging komen.
Komt goed, beloofde Akbar, dadelijk komen er 3 meiden bij en drank.
Die 3 meiden lieten nog ff opzich wachten maar er kwam een andere wagen ineens ten tonele.
En zo zaten we ineens te kletsen met een jonge duitse griet en haar vriend uit Irak die ook zijn neefje bij hem had. Nou een kleurijker gezelschap krijg je volgens mij niet meer verzonnen zo midden in de woestijn leek mij.
De gesprekken werden abdrupt afgebroken door een zandstorm want ik wist niet hoe snel ik in de bak van Akbar moest springen om mij lenzen te redden. Tijdens de zandstorm ging het om het allemaal nog compleet te maken nog regenen ook.
Khosteini deerde het allemaal niet en had van zijn windjack maar een regenjack gemaakt.
Nadat de storm weer was gaan liggen waagde ik mij weer buiten de car van Akbar.
Het kleurijke gezelschap was verdwenen maar daarvoor was in de plaats gekomen, tijdens dat ik bivakkeerde in de wagen van Akbar, die 3 meiden waar Akbar het over had gehad. Isa onze chauffeur van gister had deze 3 feestneuzen meegebracht.
Jonge grieten , die wel voor een feestje te porren waren leek mij, maar ja, midden in de woestijn en dan s'nachts behoorlijk afgekoeld, wil je dan nog er iets van maken dan zal er toch drank in moeten bij mij .
Khosteini had het ook wel gehad maar had geen zin om het helemaal af te blazen, maar vroeg aan Akbar om de tent op te zetten. Terwijl Akbar de tent opzette begon de stemming met de disco muziek van Isa zijn monster bak er langzaam in te komen.
Op een gegeven moment kwam onze verlosser, de grote sterke man die ik al eerder in het hostel had ontmoet kwam met zijn truck de nodige drank brengen. Akbar begreep volgens mij wel dat ik dat nodig had en gaf mij gelijk een beker pure Vodca.
De meiden deden het wat rustiger aan maar kwamen ook wel snel opgang.
Wat er verders die nacht is gebeurd is kan ik niet meer navertellen want Vodca is lekker
Maar zoals jullie weten zitten er veel stoffen in die lijden tot geheugen verlies.
Groet,
Khosteini & Mr.P
Na een goed ontbijt zijn we met taxi naar
Zoroastrian tempel gereden. Zoroastrisme is de oudste en tevens de basis en grondlegger van de religies die er naderhand zijn ontstaan.
We hebben er relax rongelopen en de documentatie die er werd gegeven in ons opgenomen, het was zeer leerzaam.
Het was weer tijd voor koffie en daarna zijn we terug gewandeld naar het hostel.
Nasim stelde voor om met ons naar de
Dolat Abad Garden te gaan, een zeer mooi complex met de grootste windtoren van Yazd.
We hebben er heerlijk relax gewandeld en Nasim vertelde dat het privè eigendom was maar dat de eigenaar het graag openstelde voor publiek.
Jammer dat we de toren niet in konden vanwege werkzaamheden.
Als je met de Iraaniers praat komt al snel de regels van de regering ter sprake, dus ook bij Nasim. Ze heeft haar bedenkingen erover maar ze kan niets anders dan het maar te accepteren.
Zoals, laat ik het maar zeggen " De hoofddoek "! Zoals vele meiden hier in Iran accepteren ze het, maar als het even kan ga tie half over het hoofd.
Zo was het ook toen we in die paar shopjes aan het rond kijken waren en ik op het idee kwam om haar iets te geven om mij te blijven herinneren.
Tijdens het zoeken naar een presentje voor haar, werd zij aangesproken door een jongetje van de nog geen 5 jaar oud. Nasim vertaalde het voor mij en ik stond perplex.
Het jongetje van nog geen 5jaar oud die naast zijn moeder stond had de opmerking gemaakt dat haar hoofddoek te ver achter haar hoofd zat.
Tja, zo zit het dus hier in Iran.
Laat ik er maar niet verder over uitwijden het zegt denk genoeg.
Ik heb ondanks dat ze het niet graag draagt, haar een mooie "moderne kleur " hoofddoek gegeven voor onze ontmoeting, Nasim was dankbaar voor het gebaar .
Terug in het hostel stond er een geweldige lunch klaar en tijdens de lunch vertelde Nasim ons dat we konden gaan overnachten in de woestijn. Akbar, de baas van het hostel zou meegaan en als we wilden konden we ook gaan Paragliden.
Terwijl ik over dat vliegen nog moest nadenken knikte Khosteini vol met Yes.
Na de lunch hebben we onze spullen voor de nacht gepakt en zijn we op pad gegaan met Akbar.
Om Akbar even te beschrijven; Rauw rauw en nogeens rauw. Ben zelf ook niet zo zuinig op mun spullen maar in zijn grote pick-Up bak met daar achter de aanhanger voordat vliegtuigje, was het een teringzooi van zooi, dat het nogeeneens in me op kwam om te vragen " Mag ik roken in de auto ?!"
We zaten al snel daarover te lachen en het beloofde zeker dat we dat veel gingen doen, want Akbar is van zijn natuur gewoon prettig gestoord, en die type's liggen al snel goed in de markt bij mij.
Khosteini was bijna niet te houden om te gaan Paragliden, mooi dacht ik, dan kan ik het mooi vd zij lijn bekijken hoe dat allemaal ga. Want wind en zand, da's meestal geen goede combi met mij lenzen.
En ik had niet teveel gezegd want toen Akbar en zijn maat dat Paragliding vlieg machine aan de praat probeerde te krijgen waaide het al behoorlijk in de woestijn.
Ik vertelde Akbar, "dat vliegen, dat gaat 'm niet worden met mij lenzen, want als die kwijt ben dan......"
Nou daar had hij wel een oplossing voor. Echt ongelovelijk maar Akbar moest zo ongeveer zijn dashboard kastje open breken en waar lag daar in ; Jawel een orginele Duik bril om mee te duiken. Tja, dat beloofde dus wat voor de rest vd dag met deze gast, een duikbril midden in de woestijn!
Khosteine stond al start klaar, bepakt met windjack en wilde gaan vliegen, alleen dat vliegding had er niet zoveel zin in, ze kregen het vliegding niet aan de gang, hetgeen mij niet helemaal gerust stelde maar Khosteini boeide het allemaal niet zo, die bleef gewoon op z'n gemak staan te kijken hoe Akbar en z'n maar dat vliegding aan aanslingeren waren.
Uiteindelijk kregen ze het aan de praat, nu maar
hopen dat als hij helemaal vliegt dat tie dan ook blijf lopen riep ik. Weet niet of Khosteini dat had gehoord want die is nogal selectief doof, maar hij ging vol vertrouwen in het voorste stoeltje zitten van dat vliegtuigje.
En daar ging tie, Khosteini in de lucht, zwaaiend kwam hij met Akbar een aantal keren langs gevlogen en gelukkig bleef het vlieg monster lopen.
Nu al mij excuses op waren, zogenaamd vlieg angst, probleem met lenzen had ik mijzelf sterk gemaakt tijdens dat Khosteini in de lucht hing.
Dus vol zelfvertrouwen en een dosis stoerheid was ik er wel klaar voor om Khosteini af te lossen in dat Space ding. Maar toen ze eenmaal weer op de grond stil stonden vertelde Akbar, dat hij en ik, beter morgen konden vliegen i.v.m de wind of iets, dat iets hoorde ik al niet meer want ik was al blij dat het niet door ging.
Ik had veel meer zin in de camping, BBQ en die Vodca die beloofd was.
En zo werd dat vliegding weer op de aanhanger getrokken en gingen we verder de woestijn in.
We dachten dus een soort camping te krijgen met allerlij tentjes maar toen Akbar zomaar ergens stopte en vertelde "This the Place"! Kijkte Khosteini en ik elkaar aan van ; Ok waar is waar, dit is de camling???
Het werd al snel duidelijk, het zou gewoon hier gaan gebeuren, want stoeltjes werden uit geklapt , er werd vuur gemaakt en daar mee heet water voor koffie. Dat ging er wel in want toen de zon weg was begon het toch aardig af te koelen.
Nadat Akbar ons had voorzien van Koffie en gebakken mais zijn wij met de maat van Akbar de zandheuvel op geklommen, de winter jas zoals jullie weten die ik in Zanjan voor een prikkie had gekocht en die een hoop ruimte in mij back-pack in beslag neemt dacht ik nu goed te kunnen gebruiken in de afgekoelde woestijn.
Maar ik kwam er na 100 meter klimmen in het rulle zand, tijdens wat ademnoot, achter dat de winter jas goed zijn werk deed, Zweete zowat uit munne jas en eenmaal boven op de heuvel wist ik niet hoe snel ik deze jas moest uit trekken.
Boven op de zandheuvel werden we beloond met een schitterend uitzicht van het in de verte gelegen Yazd.
Toen we weer terug waren "in het basiskamp" zagen we Akbar weer aan dat vliegmachine sleutelen, hetgeen mij niet echt zekerder maakte of ik morgen wel in dat ding zou stappen.
Maar goed dacht ik dat zien we morgen wel.
Verder had Akbar snel vakkundig vlees op de BBQ gegooid en dat kwam goed uit want we luste wel wat.
Na dat het wat later werd , en buiten dat de sterrenhemel fantastisch was begon het voor mij toch wat te vervelen.
Khosteini vond het wel best en genoot volle teugen maar voor mij mocht er wel wat meer beweging komen.
Komt goed, beloofde Akbar, dadelijk komen er 3 meiden bij en drank.
Die 3 meiden lieten nog ff opzich wachten maar er kwam een andere wagen ineens ten tonele.
En zo zaten we ineens te kletsen met een jonge duitse griet en haar vriend uit Irak die ook zijn neefje bij hem had. Nou een kleurijker gezelschap krijg je volgens mij niet meer verzonnen zo midden in de woestijn leek mij.
De gesprekken werden abdrupt afgebroken door een zandstorm want ik wist niet hoe snel ik in de bak van Akbar moest springen om mij lenzen te redden. Tijdens de zandstorm ging het om het allemaal nog compleet te maken nog regenen ook.
Khosteini deerde het allemaal niet en had van zijn windjack maar een regenjack gemaakt.
Nadat de storm weer was gaan liggen waagde ik mij weer buiten de car van Akbar.
Het kleurijke gezelschap was verdwenen maar daarvoor was in de plaats gekomen, tijdens dat ik bivakkeerde in de wagen van Akbar, die 3 meiden waar Akbar het over had gehad. Isa onze chauffeur van gister had deze 3 feestneuzen meegebracht.
Jonge grieten , die wel voor een feestje te porren waren leek mij, maar ja, midden in de woestijn en dan s'nachts behoorlijk afgekoeld, wil je dan nog er iets van maken dan zal er toch drank in moeten bij mij .
Khosteini had het ook wel gehad maar had geen zin om het helemaal af te blazen, maar vroeg aan Akbar om de tent op te zetten. Terwijl Akbar de tent opzette begon de stemming met de disco muziek van Isa zijn monster bak er langzaam in te komen.
Op een gegeven moment kwam onze verlosser, de grote sterke man die ik al eerder in het hostel had ontmoet kwam met zijn truck de nodige drank brengen. Akbar begreep volgens mij wel dat ik dat nodig had en gaf mij gelijk een beker pure Vodca.
De meiden deden het wat rustiger aan maar kwamen ook wel snel opgang.
Wat er verders die nacht is gebeurd is kan ik niet meer navertellen want Vodca is lekker
Maar zoals jullie weten zitten er veel stoffen in die lijden tot geheugen verlies.
Groet,
Khosteini & Mr.P
Foto’s
4 Reacties
-
Myrna:26 oktober 2018Stoer hoor. Vreselijk dat paragliden hahaha
-
Patrick Gelens:26 oktober 2018Heb t toch gedaan. Dat hoor je maandag wel. Xxx
-
Stijn Oosterling:11 november 2018Dat vliegen moet wel een van de gaafste dingen zijn geweest deze vakantie. Had best hoger, sneller en langer mogen zijn.
-
Gidi:18 november 2018Jaja geheugenverlies he?
