Dinsdag 16 Oktober '18

Gooooooodmorning woestijn Yazd,

Na een goed feestje met de nodige Vodca waren we allemaal te lam om nog iets van een tent of zo op te zetten, het enigste wat ik me nog herinner is dat we  met een aantal slaapzakken in dromenland zijn beland.
Het gebeurd niet alledaags dat je door de opkomende zon midden in de woestijn ontwaakt. Denk dat ik zowat een kwartier nodig had om mijzelf uit de slaapzak te bevrijden en ik voelde mij behoorlijk gesloopt. 

Het feesten is mij niet vreemd maar dit feestje kunnen we toch bij een vd toppertjes beschouwen.  Het was een super ervaring om een nacht door te halen midden in de woestijn onder een heldere sterren hemel met genoeg drank en muziek. Tjonge jonge , die Iraniërs  kunnen met weinig middelen toch een vet feestje tot stand laten komen.

Met het ontwaken kwam er ook beweging in het tentje van Khosteini, hij had zijn hoofd net uit de tent gestoken en  hij begon al over dat ik nog een vliegtripje tegoed had. Nondeju dacht ik nog, ze zijn het niet vergeten. Heb nog wel wat tegen gestrubbeld met munne drankkop maar het mocht allemaal niet baten. En zo zat ik met Piloot Akbar, nog met een half bezopen kop inclusief met duikbril  in dat vlieg monster ding.  Het was een mooie vlucht in de ochtend over de woestijn.

Terug bij het hostel had onze Nasim een heerlijke maaltijd voor ons klaarstaan en dat ging er goed in. Om het lichaam weer  terug  fatsoenlijk te krijgen namen we de tip van Nasim om naar een Haman tegaan aan. En zo stonden Khosteini en ik in onze onderbroek s’middags  bij de Haman. Een behoorlijk verouderd bad gebouw en een jonge kerel die in z’n onderbroekske,  gebaren naar ons maakte van wat de bedoeling was. 

Uiteindelijk snapte we het, en  ik was als eerste aan de beurt om op een matje plat op mijn buik tegaan liggen. Omdat die gast nogal rauw overkwam met zijn emmers sop en water wat hij zo over mij heen gooide, en heel fanatiek mij begon te wassen, waarschuwde ik hem dat ik tijdens afgelopen nacht een gekneusde rip op had gelopen. Het antwoord op de vraag van die gast hoe dat ik een gekneusde rip had opgelopen moest ik hem verschuldigd blijven.

Al met al was het toch een ontspannende bad middag zullen we maar zeggen en ik knapte er toch wel van op.  We voelden ons toch weer fit maar na wat te hadden gewandeld kwamen we toch snel tot de conclusie dat we de vermoeidheid symptomen wat hadden opgefrist maar daar bleef het dan ook bij. Ondanks een hele goeie bak koffie was ik bij een gaaf koffiehuis uiteindelijk tegen een reis genoot aan het praten die al in slaap was gevallen. 

De tol vd vele indrukken,  weinig slaap en het behoorlijk vlot verkassen van het ene naar het andere eist  energy.
S ávonds hadden we dus ook niet veel zin meer om een restaurant te zoeken en zijn we daarom maar weer naar ons vertrouwde goede restaurant gegaan. Nadat we onze buiken goed hadden gevuld hebben we die avond niet veel meer gedaan dan alleen het regelen voor de andere dag om naar Shiraz te reizen.

Gegroet, Khosteini & Mr.P